W przeprowadzonym przez Fundację Rodzic w mieście badaniu dotyczącym aktywności zawodowej matek aż 94,4% niepracujących zawodowo mam zadeklarowało chęć powrotu na rynek pracy. Matki w Polsce chcą pracować. Jednak okoliczności nie zawsze im sprzyjają. Analizując trudności, obawy i wyzwania, z którym mierzą się pracujący rodzice, dostrzec można dużą rolę pracodawców. Dobrze przemyślane działania wspierające matki mogłyby skutecznie zachęcić je do większej aktywności zawodowej. Co jeszcze wykazało nasze badanie? Poniżej prezentujemy kilka ważnych wniosków z niego płynących. 

Motywacje

34,4% mam deklaruje, że głównym motywatorem dla ich powrotu na rynek pracy jest chęć podjęcia aktywności zawodowej. Praca daje im poczucie niezależności finansowej, jest inwestycją w siebie, swoją przyszłość i kompetencje. To dla nich szansa na realizowanie swojego potencjału na innym polu niż sam dom. Czynniki finansowe zostały wymienione przez ankietowane kobiety na drugim miejscu jako motywujące w powrocie na rynek pracy. 24,9% badanych mam czuje się zmuszona do powrotu na rynek pracy przez niewystarczające środki finansowe.  Z kolei 10,2% mam nie chce obniżyć poziomu życia rodziny z powodu nieaktywności zawodowej. W ich przypadku powrót do pracy nie jest koniecznością, a wiąże się z chęcią utrzymywania określonego poziomu życia, do którego one same i ich rodziny są przyzwyczajone.

Obawy

69,4% mam boi się tego, że po powrocie do pracy nie będą miały możliwości łączenia opieki nad dzieckiem i pracy w sposób, jaki by chciały. Wynika to w dużej mierze z nałożenia dotychczasowych doświadczeń zawodowych, takich jak liczba godzin poświęcanych na pracę przed narodzinami dziecka, na napięty grafik zaangażowanej w dom i opiekę nad dzieckiem mamy. Kolejna obawa wiąże się z trudnościami logistycznymi. Chodzi o  pogodzenie godzin pracy z koniecznością rozwiezienia dzieci po różnych placówkach, często oddalonych od siebie, domu i miejsca pracy.

Ułożenie grafiku dnia rodziców tak, aby zmieścić się w oczekiwaniach pracodawcy, godzinach pracy placówek, jest bardzo dużym wyzwaniem. 46% mam boi się częstych zwolnień z powodu choroby dziecka i ich niedyspozycyjności względem pracodawcy.  Dotyka to szczególnie rodziców, decydujących się na posłanie dziecka do żłobka lub przedszkola. Wiele obaw związanych z powrotem na rynek pracy mogłoby zostać zaadresowanych przez działania firm. Elastyczność pracodawcy co do godzin i miejsca pracy oraz kultura organizacyjna wspierająca mamy, mogłaby im skutecznie pomóc wrócić do aktywności zawodowej.

Plany

Aż 49,7% mam przebywających na urlopie macierzyńskim / rodzicielskim planuje znaleźć nowe zatrudnienia lub wrócić do obecnego pracodawcy, po to by bezpiecznie szukać nowej pozycji zawodowej dla siebie. Mamy szukają miejsc pracy, które pozwolą im więcej zarabiać i / lub lepiej łączyć opiekę nad dziećmi z pracą. W przypadku kobiet przebywających na urlopie wychowawczym odsetek ten wzrasta do prawie 60%. Tylko 20% mam chce wrócić z urlopu wychowawczego do swojego obecnego pracodawcy i nie planuje nic zmieniać. Dane te potwierdzają powszechnie panujące przekonanie, że kobietom decydującym się na urlop wychowawczy trudno jest wrócić do dotychczasowego pracodawcy. 

Rozwiązania wspierające mamy w powrocie do pracy

67% mam uważa elastyczne godziny pracy za rozwiązanie najbardziej wspierające je w powrocie do pracy i łączeniu obowiązków zawodowych z rodzinnymi. Z kolei 48% mam szczególnie ceni sobie możliwość pracy zdalnej. Rodzice potrzebują więcej elastycznych rozwiązań zarówno jeśli chodzi o czas, jaki i miejsce wykonywania pracy. Elastyczność jest wymieniana zarówno jako rozwiązanie najbardziej ułatwiające powrót do pracy, jak i czynnik, który skłoniłby niepracujące mamy do powrotu na rynek pracy.

Praca na fragment etatu

Praca na niepełny etat została wymieniona tylko przez 25% ankietowanych jako czynnik ułatwiający powrót na rynek pracy. Z czego wynika tak niska popularność tego rozwiązania, skoro przepisy prawa zakładają możliwość zawnioskowania o redukcję wymiaru etatu w momencie powrotu z urlopu rodzicielskiego? Podstawowa przyczyna leży w sytuacji ekonomicznej Polek. Z wynagrodzenia odpowiadającego fragmentowi etatu trudno się utrzymać. Odejmując od niego koszt opieki nad dzieckiem niewiele zostaje w kieszeni mamy. Brak motywatorów finansowych zniechęca do sięgania po to rozwiązanie. Problem leży też po stronie pracodawców, dla których zorganizowanie stanowiska pracy na część etatu jest nieopłacalne. W efekcie znalezienie pracy niepełnoetatowej jest w Polsce bardzo trudne.

Pełny raport dostępny tutaj —> https://pracujeiwychowuje.pl/raport/